Van 12 tot 14 december verbleven acht mensen uit onze Pepergasthuisgemeentschap een weekend in het Nijkleaster Westerhûs. Dit protestantse klooster bevindt zich tussen de dorpen Hijlaard en Jorwerd, ten zuidwesten van Leeuwarden, in de onmetelijke ruimte van het Friese weidelandschap.

Het klooster is een verbouwde en gerestaureerde Friese kop-hals-rompboerderij, waaraan een aantal gastenverblijven aangebouwd is. Er zijn drie woningen voor de kloostermedewerkers.

We werden op vrijdagmiddag allerhartelijkst ontvangen en geïnformeerd over de algemene gang van zaken tijdens het kloosterverblijf. Het dagritme volgt een vast patroon: Het begint om half acht, met lichamelijk ontwaken (oneerbiedig gezegd: geestelijke en lichamelijke ochtendgymnastiek), en eindigt om tien uur ’s avonds, na de avondviering. Daarna begint een periode van stilte, die pas om 10 uur de volgende dag verbroken wordt. Dit betekent onder andere stilte tijdens het lichamelijk ontwaken, de meditatieoefening daarna, en het ontbijt. Om halftien vindt de ochtendviering plaats, waarna de periode van stilte eindigt. 

Er vinden elke dag drie vieringen plaats in de kapel. De middagviering is om 10 over 5. De vieringen liggen van dag tot dag vast, zijn eenvoudig van opzet, en bestaan uit een afwisseling van lezen, zingen, stiltemoment (en aansteken van gedachteniskaarsjes tijdens de middagviering).

Zaterdag was het heerlijk zonnig weer. De oefeningen voor het lichamelijk ontwaken vonden buiten, in de kruidentuin plaats, en we waren getuige van een schitterende zonsopgang. Ook de zonsondergang was een vurig schouwspel van allerlei kleuren.

Op zondagmorgen ging het merendeel van de Peper-groep te voet naar de viering in de oude Sint-Radboudkerk te Jorwerd, ongeveer een halfuur gaans. De vieringen die hier gehouden worden, zijn verbonden met het klooster. Het verblijf in de kerk was Spartaans (want onverwarmd), maar de gesprekken met de lokale kerkbezoekers waren hartverwarmend.

Na de lunch was het koffers pakken, en weer naar huis. Tijdens de korte evaluatie, kwamen we tot de conclusie dat het een zeer geslaagd weekend was, met aandacht voor elkaar, en ruimte voor stilte en bezinning. Loskomen van het leven van alledag; je gunt het iedereen om hier eens een aantal dagen te verblijven.

Namens de kloostergroep, Jaap van ‘t Hul