Het verdriet van het verdwijnen

Het verdriet van het verdwijnen

Een week voor Allerzielen staan we stil bij het langzame verdwijnen van de christelijke cultuur uit de samenleving. Kerken sluiten hun deuren, het kerkpubliek wordt grijzer en grijzer, dierbare verhalen en rituelen dreigen in vergetelheid te raken. 

 

Op zondag 26 oktober is Jan Oegema de overweger.

 

Wat doet dat met ons? Leidraad deze ochtend is een gedicht van C.O. Jellema, ‘Het kerkje van Fransum’.

  

Stille klankkast voor buiten, voor grutto’s 

in juni, het loeiende melkvee bij het ’t hek –

zo gesloten, een avond, ik zit in het gras 

tussen zerken, zo ben je het mooist: 

dicht, van het uitblijvend antwoord de schrijn. 

  

 

Namens de voorbereidingsgroep, Heleen van de Velde

 

 

Wil je de viering online meemaken: klik dan op deze link